Last but not least!

Lieve allemaal,

Dit is alweer de laatste blog van onze reis samen! Vanavond moeten we helaas afscheid van elkaar nemen. Martine vliegt namelijk vannacht terug naar Nederland en Annelies vliegt woensdag naar Jakarta om nog drie weken door Indonesië te reizen. Maar, voordat het zover is, geven we jullie graag nog een update van het laatste deel van onze mooie reis! Na ons jungleavontuur volgde een paar heerlijke dagen op de Perhentian Islands. Na de regenachtige eilanden in het zuiden van Thailand en het skippen van Penang en Langkawi vanwege het slechte weer (eilanden ten westen van Maleisië), hadden we nu eindelijk onze zon, zee, strand eilanden en konden we er éxtra van genieten! Het water was zó blauw en helder dat je er super makkelijk doorheen kon kijken, iets wat je normaal alleen op foto's ziet! Het eiland was wel wat primitief, er was bijvoorbeeld niet eens een supermarkt of pinautomaat. Verder lagen de prijzen ook wat hoger dan we gewend zijn, aangezien alles natuurlijk naar de eilanden gebracht moet worden vanaf het vaste land. De eerste twee dagen hebben we heerlijk op het strand gelegen en genoten van ons fijne leven op dat moment (überhaupt van ons leven de afgelopen twee maanden :)). De derde dag op het eiland deden we een snorkeltour met wat gezellige andere backpackers die we de dagen daarvoor hadden ontmoet. Met z'n tienen vertrokken we in twee bootjes langs de strandjes. De eerste stop was turtlepoint, waar we een schildpad konden zien. We hadden hem al snel gespot en kwamen tot de conclusie dat zeeschildpadden groot zijn! Daarna vaarden we verder naar Coral Reef, een rif vlak langs de kustlijn waar heel ondiep onwijs veel vissen en koraal te zien was, supermooi! Je zwom letterlijk met en tussen de visjes in alle soorten, maten en in allerlei verschillende kleuren en je moest opletten dat je niet het koraal aanraakte. Dat lukte ons wel, maar helaas de vele Aziaten, die niet eens konden zwemmen, niet altijd. De derde stop was shark bay. Ja echt waar, de naam zegt het al, een baai met haaien. Het duurde even voordat we (of nouja, de local) de haaien naar ons toe hadden gelokt met aas, maar na een tijdje konden we toch echt zeggen dat we met haaien hebben gezwommen. Gelukkig bleven de haaien wel lekker in de diepte zwemmen, want ondanks dat er werd gezegd dat ze toch niks deden, blijven het wilde dieren. Na de lunch bezochten we turtle bay, een van de mooiste stranden van de Perhentian Islands. We bevonden ons letterlijk in het paradijs. Waar Martine al heerlijk van het strand genoot, snorkelde Annelies nog wat rond en dook vaak naar beneden om met de meest gekleurde en mooie vissen rond te zwemmen. Ook zag zij hier echt een paar hele grote vissen, van wel bijna een meter lang, vet! Ook het levende en soms bewegende koraal blijft fascinerend om naar te kijken. In het ondiepe water bij het strand zwommen ook nog regelmatig babyhaaitjes voorbij, die wel een soort schattigheidsgehalte hadden. We genoten met z'n allen nog even van het mooie uitzicht en stapten na een half uurtje weer op de boot terug naar Long Beach, waar ons hostel zich bevond. 's Avonds deden we mee met de pubquiz, georganiseerd door ons hostel. We vielen helaas net niet in de prijzen (wel bijna! Willen we er toch even bij vermeld hebben). De volgende dag was het weer niet zo mooi als de dagen ervoor dus deden we niet zo heel veel en eind van de middag namen we de boot naar het vaste land om uiteindelijk in Singapore te eindigen. In een klein stadje boekten we de nachtbus en kon het 5 uur lang wachten beginnen. Tijdens het eten op het lokale marktje raakten we aan de praat met wat locals van een jaar of 50, die het raar vonden dat we met onze leeftijd niet allang waren getrouwd en nog geen kinderen hadden (vonden wij dan weer niet zo raar, we moeten er nog niet aan denken!). Om half 11 konden we eindelijk de nachtbus in en ook al waren we goed voorbereid, de airco stond zó koud dat het alsnog overleven was (dat is het sowieso al in een nachtbus). Bij de grens met Maleisië en Singapore moesten we weer door de douane en kregen we weer twee nieuwe stempels in ons paspoort, Maleisië uit en Singapore in (vinden wij leuk!). Aangezien we allebei net een nieuw paspoort hebben, hebben we besloten om hierin zoveel mogelijk stempels te verzamelen (oftewel: heel veel meer reizen te maken. Wie gaat er mee?:)) Bij aankomst in Singapore merkten we bij het ontbijt meteen dat het hier een stuk duurder is dan de rest van Azië. We kozen maar voor de goedkoopste optie: toast met ei voor 7 dollar. Daarna zochten we ons hostel op en trokken de stad in. We verkenden Singapore te voet en met de metro. We bekeken het beroemde 'boothotel' Marina Bay en vergaapten ons aan alle luxe die Singapore biedt, zoals de Chanel en Dior winkel. Bizar om te bedenken dat we nog geen 20 uur eerder nog op een strand waren met niet eens een supermarkt en nu in een goed ontwikkelde wereldstad zijn met alles wat je maar kunt bedenken.Toevallig was dat weekend ook het grootste watersportevenement van het jaar aan de gang, waar we nog een kijkje namen. Op het terrein stonden leuke kraampjes, was er een mega opblaasbare waterglijbaan en keken we naar de 20 hardpeddelende roeiers per boot waarvan het leek alsof ze maar amper vooruit kwamen (zag er grappig uit). 's Avonds aten we met Ryan, die met ons mee was gereisd vanaf de Perhentians, wat in Chinatown. Daarna wilden we naar de lasershow die elke avond bij Marina Bay was, maar we kwamen in de laatste minuut pas aan (oepsie). Er bleek een stukje verderop ook een acrobatiekshow bezig te zijn, dus daar namen we even een kijkje. Al met al een leuk avondje! Daarna zochten we ons hostel (met de beste douche tot nu toe!) weer op, aangezien de nacht in de nachtbus en de hele dag lopen door Singapore er toch wel had ingehakt.
De volgende dag stond shoppen centraal! Je kan je in Singapore makkelijk een hele dag vermaken in een van de grote shoppingmalls, wat we dan ook hebben gedaan (girls will be girls:)). Door het contrast met de rest van Azië werd onze shopdrang ineens heel hoog (voor het eerst zagen we weer normale winkels zoals de H&M, Zara etc), wat erin resulteerde dat we allebei goed waren geslaagd. 's Avonds aten we rolling sushi de sushi kwam op een lopende band voorbij en je kon eraf pakken wat je wilde. Daarna slaagde poging 2 van het zien van de lasershow wel.
De volgende dag, dinsdag 7 juni, boekten we op het busstation ons busticket naar Malakka, die een kwartier later al vertrok. Na wederom door de douane te zijn gegaan en na 4 uur rijden kwamen we aan in Malakka. Dit stadje heeft nog veel Nederlandse invloeden vanuit de VOC tijd. Zo heet een plein 'Dutch Square' en is de bekendste straat de 'Jonkerstreet'. Ook kom je op gebouwen bijvoorbeeld ineens 'Heerenhuys' tegen. Malakka staat ook op de UNESCO Werelderfgoedlijst sinds 2008. Aangezien we op dinsdag aankwamen en er juist alleen in het weekend een grote markt is, hadden we voor het eerst deze reis wat moeite met eten vinden. 's Avonds liepen we heel toevallig nog Esmé tegen het lijf, die we op de Perhentians hadden leren kennen en spraken af om de volgende dag cultureel Malakka te ontdekken. Zo vind je in Malakka een Chinese tempel, moskee en Christelijke kerk naast elkaar, vanwege de vele culturen die Maleisië kent. Ook bezochten we de St. Pauls' Hill, waar we allemaal grafstenen vonden met oud Nederlandse teksten erop. Grappig om te zien! Een mannetje die daar werkt legde ook nog het een en ander uit. Na deze culturele tour gingen we op zoek naar een (late) lunch maar aangezien het nu ook Ramadan is, zijn heel veel restaurantjes overdag of überhaupt gesloten. De beste optie die dan ook overbleef was de Mac Donalds (oeps, maar het was nog geen 3 euro per menu). Daarna bekeken we nog wat winkeltjes en relaxten we wat in het hostel van Esmé. 's Avonds aten we Indisch en verkasten we tijdens het eten naar binnen vanwege de regen (die is hier ook gewoon). De volgende dag wilden we een moskee bezoeken die de moeite waard zou zijn. Op het kaartje leek hij heel dichtbij. In werkelijkheid was hij toch wat verder dan we dachten waardoor we na een uur lopen pas eindelijk aankwamen. De moskee betreden moest natuurlijk wel in stijl, dus deden we een mooi roze gewaad aan en zetten we een blauwe hoofddoek op (nee dit zat niet in onze koffer, maar hing netjes klaar bij de moskee). We liepen een rondje en kwamen er maar weer achter hoe warm iedereen het hier overdag moet hebben met deze outfit aan. Aangezien we niet het hele stuk weer terug wilden lopen gingen we op zoek naar een taxi, deze was alleen niet te vinden op deze uitgestorven plek. Wel zat er een mannetje op het terras die het beste voor had met backpackers en hij bracht ons heel lief (gratis) terug naar het centrum van de stad. 's Middags namen we (via eerst een hele volle lokale bus) de bus naar Kuala Lumpur. Daar moesten we nog een stuk met de metro, maar uiteindelijk kwamen we aan in ons hostel, midden in een hippe wijk in het centrum van de stad. Vanwege de Ramadan is er pal voor ons hostel de hele maand een avondmarkt met heel veel eten. Zoeken naar eten hoefden we dit keer dus niet. Aangezien Kuala Lumpur voor ons samen de laatste (en ook lange) stop is, hebben we een extra gezellig hostel uitgekozen. Dit merkten gelijk al de eerste avond, waar we de hele avond gezellig hebben gekletst met onze hostelgenootjes.
Vrijdag bezochten we de twee kenmerkende plekken van Kuala Lumpur, de Batu Caves en Petronas Towers. Bij de Batu Caves beklommen we de 272 treden hoge trap achter het grote gouden standbeeld. Helaas waren de tempels in de grot bovenaan niet zo bijzonder. Wel werden we flink gezelschap gehouden door heel veel aapjes. Op het eerste gezicht zien ze er lief uit, maar al snel kwamen we erachter dat ze ook erg brutaal zijn en agressief kunnen worden. Leuk om naar te kijken dus, zolang ze maar niet te dichtbij kwamen. Daarna bezochten we de bekende Petronas Towers. Tot een paar jaar geleden waren dit de hoogste gebouwen van de wereld. Ook hierin bevond zich weer een shoppingmall (die je echt overal vindt in KL). De torens waren zo hoog dat het nog moeilijk was ze helemaal op de foto te krijgen. 's Avonds aten we wat in de bekende foodstreet, waar de proppers hun werk erg serieus namen en ons bij elk tentje met man en macht naar binnen probeerden te hengelen. Uiteindelijk gingen we juist ergens zitten waar ze niet zo opdringerig waren :).
Aangezien het hier stikt van de shoppingmalls en er verder niet zo veel spannende dingen te doen zijn, bestonden de twee dagen daarna dan ook uit het bezoeken van deze malls. Zo was er zelfs een mall met een heel attractiepark (inclusief achtbaan) erin en één met een bioscoop, waar we een bezoekje brachten aan de nieuwe film 'Me Before You'. Ook mocht het shoppen zelf natuurlijk niet ontbreken. Wel wilden we ook nog een relax dagje, dus zaterdag werkten we ons bruine kleurtje nog even bij aan het zwembad op het dak van een 5 sterren hotel, vervelend!
De laatste dag van onze reis samen sloten we nog goed af onder het genot van een grote lekkere kop cappuccino. Vanavond willen we nog naar de Petronas Towers by night, aangezien dat gisteren niet kon vanwege de regen, en kort daarna vertrekt Martine helaas al naar het vliegveld. Al met al hebben we twee fantastische maanden gehad en hebben we superveel mooie herinneringen gemaakt die we nooit meer zullen vergeten! Annelies zet woensdag haar reis voort naar Indonesië voor drie weken. Dominic vliegt morgen vanuit Nederland naar Jakarta, om dit land gezellig samen te ontdekken! Omdat ik jullie wel op de hoogte wil blijven houden van onze avonturen, zal ik deze blog blijven updaten, ook al klopt de websitenaam dan niet helemaal meer.

Hierbij onze laatste wist-je-datjes:
Wist je dat...
- Je bij geen een restaurant een mes bij je eten krijgt. We moeten het altijd doen met een vork en lepel en soms moeten we zelfs vragen om de stokjes voor de noodles.
- Ze overal in Azië de meest makkelijke wifiwachtwoorden 'bedenken'. Zo zijn 1234567890 of 11111111 mooie voorbeelden van de moeilijkheidsgraad.
- Er eigenlijk overal altijd te veel personeel is, waardoor de helft niks staat te doen of iedereen zich op ons stort als we een restaurantje binnen komen wandelen.
- Het softijsje van de Mac Donalds hier maar 1 Ringit (nog geen 25 cent) is, waardoor we de afgelopen dagen hier vaste klant zijn.
- We afgelopen twee maanden heel vaak super last-minute onze bussen hebben geboekt. Vanwege het laagseizoen is dit altijd goed gegaan, zal in het hoogseizoen wel anders zijn!
- We vaak, vooral in Maleisië, de enige westerse mensen waren, bijvoorbeeld in een bus, winkel of marktje. We werden dan ook regelmatig aangestaard door kinderen, maar ook door volwassenen.
- Koffie en chocolade hier heel duur is (vinden wij niet zo leuk). Het wordt hier echt gezien als een luxe product en is lang niet overal verkrijgbaar. Overigens weerhoudt het ons er niet van om soms een lekkere kop cappuccino te drinken. Als er een mooie koffiemachine staat hebben we het geld er wel voor over :).

Voor de laatste keer heel veel liefs,
Annelies en Martine