Hello Cambodja!

Lieve allemaal,

Hierbij alweer onze derde blog! Wij hopen dat we jullie een beetje een beeld kunnen geven met deze blogs van onze reis!
Bij aankomst in Ho Chi Minh gingen we op zoek naar een hostel. Er bleken veel hostels vol te zitten of erg duur te zijn, dus we moesten nog even verder zoeken. Op straat kwam er een enthousiast vrouwtje naar ons toe rennen die voor ons een goedkope kamer had, dus we besloten om een kijkje te nemen. We belandden uiteindelijk op drie-hoog-achter tussen alle locals. Ook weer een leuke ervaring! De volgende ochtend vertrokken we vroeg naar de Mekong Delta van Vietnam. Onze gids Duc a.k.a. Alex (Duc in het Engels wordt duck haha) vertelde ons ondertussen iets over de Vietnamese cultuur, toch wel anders dan in ons kikkerlandje! Na een bustripje kwamen we aan bij onze eerste stop: een familiebedrijfje in honing. Hier kregen we Vietnamese thee (met honing natuurlijk), vers fruit en een optreden van alle familieleden. Vanaf hier stapten we op een bootje en vaarden we met een echte Vietnamese hoed op door de prachtige mangrove van Vietnam (the real Vietnam experience!) We kwamen hierna aan bij een familiebedrijfje in kokosnoot. Zij maken werkelijk waar alles van kokosnoot (snoepjes, ijs, crème etc.) en recyclen het gehele product. Vooral de coconutcandy viel bij ons erg in de smaak! De kokosnootwijn en de wijn met een slang en schorpioen in de fles (met 40% alcohol) waren ook delicatessen die geprobeerd moesten worden. Daarna showde Annelies haar stoere kant en hing vrijwillig een grote slang om haar nek. Bikkel! Vervolgens stapten we in de bus en begon het grote dit-moet-je-een-keer-met-de-bus-in-Azië-hebben-meegemaakt spektakel. Hierbij een kleine samenvatting: airco werkt niet (bloedheet!), bus start niet, poging tot airco maken, bus start weer mét (halve) airco, na 5 minuten iedereen uit de bus, airco wordt nu echt gefixt, na 30 minuten langs de weg weer iedereen in de bus, na 3 minuten valt de bus weer uit (op een heuveltje), een vrachtwagen wilde er erg graag langs maar dat paste niet en nam het voorlicht en een raampje mee (oftewel we stonden klem), iedereen uit de bus, wachten, allemaal achter de bus (midden op de weg), toch allemaal in de bus, 100 meter verderop wisselen we van bus en na 2 uur konden we weer verder. Uiteindelijk veilig aangekomen in Can Tho en hier vonden we een heuse grote supermarkt! Als we na twee weken al zo onder de indruk kunnen zijn van een echte, grote supermarkt, hoe zal dat dan zijn als we straks weer terug zijn?
De volgende ochtend (nouja, middenin de nacht), stonden we om 04.00 uur op om een kijkje te nemen op de night market van Can Tho. Hier worden levende vissen, kikkers, garnalen en ander seafood verkocht. Alex vertelde dat de vissen levend móeten zijn, omdat ze anders veel minder waard zijn (1 dollar vs 5 cent per kilo). De vissen werden letterlijk overgegooid en belandden soms naast een ton en dus voor onze voeten, wat de locals natuurlijk erg grappig vonden. Sowieso hadden ze veel lol om onze soms wat verafschuwende gezichten en gilletjes die ontsnapten toen er bijvoorbeeld ineens een levende vis voor Martine haar gezicht werd gehouden. We zijn ook niks gewend he ;). Daarnaast maakten de locals gebarend grapjes over onze Hollandse lengte, we staken namelijk overal een kop bovenuit. Ook namen we nog een kijkje bij de vissersboten waar de verse vis vandaan werd gehaald en ging dit gepaard met een mooie zonsopgang.
Na een ontbijtje in het hotel stapten we op de boot naar de floating market, dit is letterlijk een drijvende markt waarbij kleine bootjes aan de grotere boten hun etenswaren proberen te verkopen, zo ook aan onze boot. Op een bamboestok die boven de boot uitsteekt is te zien wat het bootje verkoopt. Een van de verkopers van bananen was een jongetje van een jaar of 8, bizar! We zijn er overigens nog steeds niet over uit of iedereen hier wel naar school gaat. We denken het grootste gedeelte wel naar de basisschool (maar dus niet iedereen), maar de middelbare school is dan weer een heel ander verhaal. Na de floating market vaarden we door naar de ricepaperfactory. Hier werd stap voor stap laten zien hoe rijstpapier en noodles worden gemaakt. Leuk om te zien hoe hetgeen je 's avonds eet nu eigenlijk gemaakt wordt! Vervolgens met de boot en fiets naar de Monkey Bridge (letterlijk een brug bestaande uit twee bamboestokjes). Je moest er echt één voor één overheen want toen we op de terugweg een groepsfoto op de brug wilden maken, vond de brug dat toch niet zo'n goed idee en hebben we het maar gelaten.
Daarna was het tijd voor de barbecue village. Hier kon je rat, slak, slang (die nog levend in een ton zat), vis en kikker eten. Annelies waagde zich aan een slak, maar houdt het bij die ene keer, want de substantie van deze (blijkbaar) delicatesse was wat bijzonder. Na een ritje in de bus kwamen we aan bij weer een mooi stukje van de Mekong Delta. Met verschillende bootjes vaarden we door prachtige (vooral heel veel groene) natuur en zagen we exotische vogels.
's Avonds aten we met de hele groep bij een restaurantje aan de weg en leerden wij onze reisgenootjes uit Zwitserland en Polen beter kennen. Al met al een hele gezellige avond!!

Dag Vietnam, hallo Cambodja! Vandaag was het de laatste dag van de tour en vaarden we uiteindelijk met de boot Cambodja binnen. 's Ochtends namen we nog een kijken bij de fishingvillage. Hier komt de vis, voordat deze naar de boten en markt gaat, écht als eerste vandaan. Deze families leven letterlijk op het water, zonder tv, internet en schoon water. Douchen gebeurt dan ook door het wassen met water uit de rivier en vervolgens een sprong in de rivier om jezelf af te spoelen (niet echt logisch hè). De speedboot die ons naar Cambodja zou brengen was een paar uur eerder dan gepland, dus moesten we iets eerder de tour verlaten, maar dat was geen ramp want we hadden al zo veel gezien en gedaan!
Na een boottocht van 3 uur op houten bankjes buiten op het dek, waren onze billen aardig van hout en waren we blij dat we aan wal aankwamen. Vietnam laten we hierbij dan ook alweer achter ons, 1 down, 5 to go!

Onze eerste middag in Phnom Penh (hoofdstad Cambodja) was vrij relaxed. Na een paar uur op het terras te hebben gezeten, namen we 's avonds een kijkje bij het (wat kitscherig) verlichte plein bij het Royal Palace. 's Avonds tijdens het eten viel de stroom in de hele straat uit en haalden de obers alle kaarsjes tevoorschijn die ze konden vinden en werd zelfs een scooter aangezet voor meer licht. Overigens werden we deze dag ook gelijk meerdere malen gewaarschuwd voor de scams en agressieve berovingen. Dit gaf ons natuurlijk niet echt een fijn gevoel (aangezien ons hostel ook nog eens aan een 'populaire' straat zat), waardoor we de rest van de dagen in Phnom Penh panisch op onze tassen letten. Better safe than sorry!
De volgende dag stond ons een heftige dag te wachten, we bezochten namelijk de Tuol Sleng (ook wel S21) gevangenis en daarna de killing fields. We leerden hier heel veel over de heftige en recente geschiedenis van Cambodja. Op 17 april 1975 veranderde alles in het land. Onder het strenge regime van Pol Pot werd 1/4 (3 miljoen) van de gehele bevolking gemarteld en geëxecuteerd, door Cambodjanen zelf wel te verstaan. In de gevangenis werden gewone onschuldige burgers opgesloten. Zij moesten verklaringen schrijven over daden die zij niet hadden gedaan, waardoor ze schuldig bevonden werden en dus gemarteld en uitgemoord konden worden. De manieren van marteling waren vreselijk. De mensen werden letterlijk behandeld als dieren. Van de 20.000 mensen die gevangen hebben gezeten in de S21 gevangenis, hebben maar 7 volwassenen (die toevallig een nuttig talent hadden zoals kunstenaar) en 5 kinderen (die zich verstopt hadden) het overleefd. Aan het eind van de route over het terrein zat een van deze overlevenden. Wij waren hiervan even sprakeloos.
Na de gevangenis namen we de tuk tuk naar de killing fields. Dit was de bekendste van de 300 killing fields in heel Cambodja. Onderweg er naar toe reden we langs de krottenwijken van Phnom Penh en zagen we hoe sommige mensen letterlijk op een vuilnisbelt leefden. Ook de killing fields waren erg indrukwekkend. Overal op het terrein waren massagraven te zien, waarbij soms ook nog kleding of botten te zien waren die door regen nog steeds naar boven komen drijven. Van alle graven was het moeder en kind graf het meest heftig. Baby's werden voor de ogen van hun moeder letterlijk doodgeslagen tegen een boom. Deze boom is nu veranderd in een boom vol kleurrijke armbandjes.
Na deze heftige dag hebben we 's avonds lekker een drankje gedaan in de bar van het hostel met twee andere Nederlandse meiden.

Op dinsdag 3 mei namen we de bus vanaf Phnom Penh naar Siem Reap. Na een lange zoektocht (aangezien het pand was verhuisd en niemand dit wist), dronken we 's ochtends onze eerste koffie na 2,5 week (en die was lekker!!) bij Daughters of Cambodia, een stichting die meisjes uit de seksindustrie haalt door ze een baan aan te bieden. Wel 1 op de 40 meisjes moet namelijk gedwongen werken in de seksindustrie.
Na een busrit van 6 uur kwamen we aan in Siem Reap en stond de tuk tuk klaar om ons naar het hostel te brengen. Toen we wat wilden eten bij een goed aangeschreven tentje op tripadvisor, was ook déze verhuisd, tweede keer vandaag! We zijn maar in een ander restaurantje neergeploft, maar dat eten viel niet zo lekker, dus we zijn daarna maar weer snel naar het hostel gegaan en ons bedje in gedoken.
De dag erna was het tijd voor een bezoek aan de Ankor Wat! Een heel groot tempelcomplex dat op de wereld Unesco erfgoedlijst staat. De wekker ging voor de tweede keer deze week om 4 uur, want we wilden namelijk ook graag de zonsopgang zien (net als duizenden anderen). Dat vroege opstaan was het zeker wel waard, het was een prachtig gezicht! Na de zonsopgang bezochten we dé Ankor Wat, heel bizar om te zien hoe mensen in het jaar 800 dit al konden bouwen met behulp van olifanten. Daarna reed onze tuk tuk chauffeur ons naar andere unieke tempels en vertelde hij zelfs informatie over de tempels. In één tempel is de film Tomb Raider opgenomen en groeien de bomen letterlijk op en door de tempel heen. Erg uniek om te zien! Door de hitte, het vroege opstaan en het vele lopen waren we na de lunch al aardig gesloopt. We bekeken daarom nog een tempel en reden daarna terug naar het hostel. De rest van de middag kwamen we bij in onze airco kamer (het was veel te warm om weer naar buiten te gaan) en kletsten we gezellig met twee Noorse meiden. 's Avonds aten we gezellig met deze meiden en sloot nog een ander Nederlands meisje aan. We dronken heerlijke cocktails en deden nog een dansje in de pubstreet.
De volgende dag sliepen we lekker uit en hadden we een relaxed dagje gepland. In Nederland was het deze dag bevrijdingsdag en wij mochten ons op deze dag extra gelukkig voelen, aangezien wij de vrijheid hebben om zo'n gave reis te maken! Na een bezoekje aan ziekenhuis nummer 4 voor de vierde vaccinatie van Martine, namen we een heerlijke duik in het zwembad. Hier kletsten we gezellig met wat Engelse jongens en spraken we af om 's avonds met z'n allen wat te eten en te gaan stappen. We aten echte streetfood, aangezien we ons eten van karretjes aan de weg haalden. 's Avonds hebben we heerlijk gedanst en dit was een mooie afsluiter van Cambodja!
We zitten nu in de bus naar Bangkok, dus land nummer drie is alweer aan de beurt!

Hierbij weer onze gebruikelijke wist-je-datjes!
Wist je dat:
- Martine al 737272828 keer verdwaald zou zijn zonder het richtingsgevoel van Annelies? Ze was er zelfs twee keer 100% van overtuigd dat we de goede kant op liepen, wat uiteindelijk dus niet waar was, oepsie.
- Annelies altijd als eerste haar eten krijgt? Zodat Martine altijd moet toekijken hoe lekker dat eten er al uit ziet. Aan tegelijk uitserveren doen ze hier niet.
- Mensen hier soms hun halve huis vervoeren op hun scooter, maar dat wij hier eigenlijk niet meer van op kijken? Net als van het vele afval op straat en de wirwar van elektriciteitsdraden in de lucht.
- We al regelmatig de vraag hebben gekregen of we zusjes zijn? En dat twee vrouwen uit Canada zelfs dachten dat we een tweeling waren? We moesten het maar eens bij onze ouders gaan checken ;).
- De stroom regelmatig uitvalt? Dit komt doordat mensen veel stroom gebruiken voor bijvoorbeeld de airco tegen de hitte. Meestal doet alles het na een half uurtje weer.
- We in Cambodja met Amerikaanse dollars moesten betalen? Alleen de kleine bedragen onder de 1 dollar krijg je terug in Cambodjaanse Riel, wat resulteert in heel veel briefjes die bij elkaar misschien maar 1 dollar waard zijn.
- We nu al in 22 bussen hebben gezeten en we nog niet eens op de helft van onze reis zijn? We zijn zelf ook benieuwd naar de eindstand!

Liefs,

Martine en Annelies